محمدعلی کشاورز یکی از چند بازیگر مطرح و نسل اول تئاتر ایران و فعال در حوزه های دیگر نمایشی از جمله سینما و تلویزیون در ۲۶ فروردین ۱۳۰۹ در اصفهان متولد شد. این هنرمند که دارای نشان درجه یک فرهنگ و هنر بود، در سینما، تئاتر و تلویزیون بارها در نقش‌ها و ژانرهای گوناگون حضور داشته است.

بدرالزمان قریب، به عنوان پژوهشگر ‌فرهنگ و زبان‌های باستانی این مرز و بوم شناخته می‌شد که خدمات فرهنگی ارزنده بر قله افتخارات کشور افزوده است. او علاوه بر تحصیل علوم دینی، کتاب‌هایی را نیز درباره ادبیات فارسی و عربی و همچنین تاریخ ادبیات و خطاطی نوشته از خود برجای گذاشته است.

بدرالزمان قریب، دارای اصلیتی آشتیانی و از اهالی گرگان است. او در یکم شهریور ۱۳۰۸ خورشیدی در تهران چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند و در حدود سال ۱۳۳۶ خورشیدی بعد از به پایان رساندن تحصیلات تکمیلی خود در رشته زبان و ادبیات فارسی به آمریکا رفت. او سپس در  ۱۳۳۷ خورشیدی برای ادامه‌ تحصیل در رشته‌ زبان‌شناسی به دانشگاه پنسیلوانیا راه یافت و به مطالعه‌ زبان‌های ایرانی، در حوزه‌ ادبیات پارسی میانه و باستان پرداخت. بدرالزمان با بورسی که داشت به دانشگاه کالیفرنیا رفت و در برکلی مشغول به تحصیل شد. پایان‌نامه دکترای خود را در ۱۳۴۳ خورشیدی با عنوان «تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی» تحریر کرد و مدرک دکترای زبان‌های باستانی خود را دریافت کرد. در ادامه به ایران برگشت و شروع به تدریس در دانشگاه‌های شیراز و تهران کرد. از ۱۳۵۰ خورشیدی به دانشکده‌ ادبیات دانشگاه تهران آمد و به مقام استادی رسید و تا زمان بازنشستگی در گروه زبان‌شناسی و فرهنگ و زبان‌های باستانی این دانشکده مشغول فعالیت بود. او که بعد از بازنشستگی از دانشگاه تهران به عنوان مدیر گروه زبان‌های ایرانی در فرهنگستان زبان پارسی حضور داشت، به عنوان استاد مدعو، با دانشگاه هاروارد و یوتای آمریکا نیز همکاری می‌کرد و عضو انجمن دست‌نوشته‌های ایرانی در لندن و انجمن آسیای پاریس و انجمن ایران شناسان اروپایی نیز بود. 

آثار برجای مانده از قریب

او که جزو چهره‌های ماندگار ایران شناخته شده، در طول عمر خود که ۹۱ سال طول کشید، ۱۲ مقاله به زبان فارسی، چهار مقاله به زبان انگلیسی و یک مقاله به زبان فرانسه منتشر کرد که از این تعداد، ۱۰ مقاله درباره زبان سغدی(از زبان‌های ایرانی شاخه شمال شرقی) است. همچنین ایراد سخنرانی درباره زبان سغدی، در کنگره‌های بین‌المللی در سال های ۷۶-۱۳۷۵ از جمله فعالیت‌های علمی وی به شمار می‌رود. بدرالزمان قریب اشعاری هم می‌سرود که برخی از اشعار او در گزینه‌ها و جنگ‌های شعر به ثبت رسیده اما هنوز در قالب مجموعه خاصی منتشر نشده است. این استاد و زبان‌شناس در شعر سبک اساتید کهن را برگزید و از قصیده، غزل، مثنوی، دوبیتی و رباعی استفاده می‌کرد. ۲ کتاب از آثار بدرالزمان قریب به عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزیده شده اند. (۴)

«تحلیل ساختار فعل در زبان سُغدی (انگلیسی)، کتاب زبان‌های خاموش تألیف یوهانس فردریش و با  ترجمه یدالله ثمره و بدرالزمان قریب (که در سال ۱۳۶۵ به عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد)، داستان تولد بودا، فرهنگ سُغدی (سغدی – فارسی – انگلیسی) و  کشف کتیبه پهلوی در چین.» از جمله آثار برجای مانده از قریب به شمار می روند. 

سرانجام  بدرالزمان قریب

بدرالزمان قریب پس از سال ها تألیف و نگارش کتاب های مختلف و تلاش برای احیای آثار برجای مانده از ایران باستان، سرانجام در  ۷ مرداد ۱۳۹۹ خورشیدی چشم از جهان فروبست

  • نویسنده : احمد جهانی
  • منبع خبر : ایرنا